معامله گران بازار سهام برای آنکه تبدیل به معامله‌گرانی حرفه‌ای شوند نیاز به آشنایی با کدام اصطلاحات مربوط به این بازار دارند؟‌ در این مقاله به معرفی ۲۰ اصطلاح رایج بورسی که فعالان بازار سهام نیاز به آشنایی و بکارگیری آنها در روند فعالیت خود دارند، میپردازیم:
بورس چیست؟

بورس یا بازار سهام به مجموعه‌‌ای متشکل و خود انتظام یافته گفته می‌شود که امکان خرید و فروش سهام را برای افراد و امکان انتظار را برای شرکت‌ها فراهم می‌کند. به زبان ساده‌تر باید گفت بورس در اصل بازاری است که در آن اوراق بهادار معامله می‌شود.

۲۰ اصطلاح بورسی

بازار اولیه: بازار اولیه یا Primary market زمانی شکل می‌گیرد که دارایی برای بار اول مورد معامله قرار می‌گیرد. از این رو بازاری که در آن اوراق بهادر شرکت‌ها برای اولین بار عرضه و فروخته می‌شود بازار اولیه نام دارد.

بازار ثانویه: دارایی‌هایی که ابتدا در بازار اولیه مورد معامله قرار گرفته است در بازار ثانویه مورد معامله مجدد قرار می‌گیرد. بازار بورس بازار ثانویه محسوب می‌شود به این معنا که در بورس شرکتی تاسیس نمی‌شود و فقط سهام شرکت‌های پذیرفته شده مورد معامله قرار می‌گیرد.

قیمت اسمی: قیمت اسمی همان قیمت اولیه سهام در بازار اولیه است.

پرتفوی: پرتفوی‌ عبارست است از سبدی از سهم شرکت‌های مختلف که با هدف کاهش ریسک سرمایه‌گذاری تهیه می‌شود.

کد بورسی:‌ کد بورسی کدی ثابت است که به سهامداران اختصاص داده می‌شود تا در زمان خرید و فروش سهام از آن استفاده کنند.

شرکت کارگزاری: کارگزاری بنگاه‌های معاملاتی هستند که خرید و فروش سهام از طریق آنها صورت می‌گیرد. به عبارت دیگر کارگزاری‌ها واسطه بین سهامداران و سازمان بورس محسوب می‌شوند.

سال مالی: سال مالی عبارت است از یک سال که ابتدای آن شروع فعالیت مالی و انتهای آن پایان فعالیت مالی است. آنچه در کشور ما و بورس ایران مرسوم است قرار دادن یک سال کامل به عنوان سالی مالی است، هر چند در برخی از بورس های جهانی مشاهده می‌شود که از دوره های مالی کوتاه‌تر از سال نیز استفاده شده است.

شاخص: اعدادی هستند که نمایانگر وضعیت بازار طی دوره‌های قبل و جاری هستند.

EPS:  منظور از EPS سود شرکت به ازای هر سهم است.

مجمع سالیانه: منظور از مجمع سالیانه این است که سهامداران، اعضای هیات مدیره و هر فردی که حتی یک سهم از سهام یک شرکت را در اختیار دارد می‌تواند خود یا نماینده‌اش در مجمع سالانه شرکت کنند و در تصمیم گیری‌ها مشارکت داشته باشند.

مجمع فوق العاده: اگر هیات مدیره تصمیم بگیرد که نیاز به دریافت نظارتی از سهامداران خرد و عمده دارد و باید تغییراتی در اساسنامه شرکت بدهد مثل تغییر سال مالی، تغییر محل شرکت و … مجمع فوق العاده برگزار می‌شود.

دامنه نوسان قیمت سهم:‌ منظور از دامنه نوسان آن است که در طول روز قیمت هر سهم در یک بازه مشخصی می‌تواند بالا و پایین برود. مثلا اگر قیمت پایانی سهام شرکتی در روز قبل معاملاتی ۵۰۰ تومان باشد در روز بعد معاملاتی می‌تواند تا ۵ درصد افزایش یا تا ۵ درصد کاهش یابد.

صف خرید و صف فروش:‌ منظور از صف خرید این است که تقاضا برای خرید سهام شرکتی در قیمت مشخص از تقاضا بیشتر است. همچنین منظور از صف فروش این است که تقاضا برای خرید سهام شرکت در قیمت مشخص از تقاضا کمتر است.

P/E «پ به ایی»: بیانگر قیمت یک سهم به پیش‌بینی سود سهام است. «پ به ایی» می‌گوید سرمایه گذاران حاضر هستند به ازای دریافت هر یک ریال سود یک شرکت چند ریال برای خرید آن بدهند. هر چه این رقم بالاتر باشد سرمایه گذاری ریسک پذیرتر می‌شود.

صورت مالی: منظور از صورت‌های مالی بازنمایی اطلاعات خلاصه و طبقه‌بندی شده درباره وضعیت مالی،عملکرد مالی و انعطاف پذیری واحد تجاری است تا جامعه ذی‌نفعان و سهامداران در جریان وضعیت شرکت قرار بگیرند. سوددهی، گزارش زیان، میزان گردش مالی و مسائلی از این دست در صورت‌های مالی منعکس می‌شود.

ترازنامه: منظور از ترازنامه گزارشی است که در آن وضعیت مالی یک بنگاه اقتصادی در یک زمان مشخص ترسیم شده و بر اساس آن می‌توان به سطح و ترکیب دارایی و بدهی‌های شرکت دست پیدا کرد.

تحلیل بنیادی: منظور از تحلیل بنیادی تحلیلی است که وضعیت آتی بازارهای مالی را تحلیل می‌کند و کاری به نوسانات مقطعی قیمت سهام شرکت ندارد. با تحلیل بنیادی تا حدی می‌توان به ارزش واقعی شرکت پی برد. نرخ تورم، سود بانکی، وضعیت سیاسی، تهدیدات شرکت در بازاری که درآن فعالیت دارد، نرخ تسعیر ارز و … همه در تحلیل بنیادی تاثیر دارند.

تحلیل تکنیکال:‌ تحلیل تکنیکال بر خلاف تحلیل بنیادی، به آینده شرکت بر اساس وضعیت گذشته و نرخ روند قیمت سهم در بازه‌های مختلف اشاره دارد. تحلیل گران تکنیکال معتقدند که قیمت، همه چیز را عیان می‌کند و همه چیز شرکت در قیمت آن سهم مشخص می‌شود.

صندوق‌‌های سرمایه گذاری: صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک نهادی است که منابع مالی مورد نیاز برای سرمایه گذاری را از مردم جمع آوری کرده و در سبد متنوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می‌کند. در معاملاتی که در صندوق‌های سرمایه گذاری اتفاق می‌افتد به مبنای حجم خرید و فروش واحد یا Unit گفته می‌شود.

حاشیه سود یا مارجین: حاشیه سود عبارت است از نسبت سود پس از کسر مالیات به فروش خالص. در واقع شرکت به ازای هر فروش به اندازه حاشیه سود، سود دریافت می‌کند. حاشیه سود را می‌توان بر اساس اطلاعات مندرج در صورت سود و زیان شرکت محاسبه کرد. حاشیه سود یکی از شاخص های مهم برای افرادی است که با دیدگاه بلندمدت یا اصطلاحاً سهامداری به فعالیت در بازار سرمایه می پردازند.

به نقل از سایت تجارت نیوز : (لینک مطلب)